Hoog boven de Kjøsnesfjorden liggen twee gletsjers aan weerszijden van Tverrfjellet: Marabreen en Lundabreen. Het steilste pad van Noorwegen leidt ernaartoe.
Het Kjøsnesfjorden is een geliefd fjord vanwege z’n zeer steil oprijzende bergwanden. Helemaal aan het einde ervan ligt Lunde, slechts twee boerderijen groot. Lunde was heel afgelegen, totdat in 1986 de Fjærlandstunnel opende. Sindsdien loopt de belangrijke verbindingsweg E5 door de fjord.
Aan het westelijke uiteinde van die zes kilometer lange tunnel begint een paadje. ”Het steilste pad van heel Noorwegen”, aldus de lokale boerin. Het kan best kloppen, want van 400 meter naar 950 meter loopt het pad door een couloir genaamd Lundeskaret. Nou ja, pad: eerder een trap. Aangelegd door Nepalezen, die door Noorwegen worden ingehuurd in het kader van een hulpprogramma. Het oude pad spoelde weg door water en lawines. De verbeteringen zijn in 2014-2016 aangebracht en lopen erg gemakkelijk – als een trap.
Ondanks de verbeterde infrastructuur is het een rustige plek. De steilte schrikt misschien af. Bovendien is voor de meeste mensen deze hoek van de grote Jostedalsbreen vooral een klik-en-snel-weer-door-plek. Onterecht, want wie de trap door de Lundeskaret oploopt komt op 1000 m hoogte in een mooi gebied terecht. Met elke tree komt meer van de Lundabreen in zicht, maar pas wanneer het boven afvlakt wordt het uitzicht echt goed.
Een kilometer lang is het pad vrijwel horizontaal. Dichtbij het Trollavatnet, een stuwmeer, begint het weer op te lopen richting Marabreen, een uitloper van Jostedalsbreen. Marabreen heeft een zeer vlakke tong, eindigend in een meertje. Het ijs drijft er in het water. Aan de andere kant van het trollavatnet zie je de Troget-berg met een naamloze gletsjer ervoor.
In de noordwesthoek van de Marabreen ligt een tweede meertje. Het water wordt tegengehouden door het ijs. Soms stroomt het plotseling onder de gletsjer weg en is er dus ineens geen meertje meer. Daarna vult het zich weer langzaam en herhaalt het proces zich. De ijsbergen die in het water drijven stranden op de oever en bodem na leegloop. Langs het meer ligt een duidelijke zijmorene, die aangeeft hoe groot de Marabreen is geweest.
Ten noorden van de Marabreen staat de Tverrfjellet (1494 m). De berg staat aan de rand van de Jostedalsbreen en is met enige moeite op te lopen. De top verschaft een grandioos uitzicht over de Kjøsnesfjorden en de Lundabreen, een gletsjer genoemd naar het gehucht diep in het dal. Op zo’n plek is maar weinig verbeeldingskracht nodig om de gletsjer de fjord in te zien stromen en de bergen uit te slijten, zoals hij tot tienduizend jaar geleden deed. En ooit weer zal doen.
Zoek binnen glacierchange
